Dus ik zweeg... Lunchlezing over oudere holebi’s en transgenders
In deze documentaire getuigt een 10-tal oudere holebi’s en transgenders over hun leven, hun verblijf in een ouderencentrum, over hun vrees om voor hun geaardheid uit te komen, de moeilijkheden die ze in hun leven hebben moeten overwinnen. Daarna bespreken twee Regenboogambassadeurs de film met het publiek en geven ze tips mee die hulpverleners in de praktijk kunnen gebruiken.
'Oudere holebi’s in het rusthuis gaan soms terug de kast in', kopten enkele kranten eerder dit jaar. Er zijn naar schatting 200.000 oudere holebi’s en transgenders in ons land. Een deel van hen woont in woonzorgcentra of komen in dienstencentra en dagcentra. Anderen zijn actief in seniorenverenigingen en wonen nog thuis. Vaak rust er nog een taboe op seksualiteit en intimiteit in de ouderensector. Holebi’s en transgenders durven niet altijd zichzelf te zijn en kruipen vaak opnieuw in de kast.
Zij waren jong in een periode waarin hun geaardheid onbespreekbaar was, waar ze een deel van zichzelf moesten verstoppen. Sommigen deden wel hun coming-out of ze leefden een bescheiden leven met hun partner. Ouderen willen zich thuisvoelen en niet uitgesloten worden door zorgverleners, andere bewoners of leden van hun vereniging. Daarom is het essentieel om in de ouderenzorg een cultuur te creëren die genderdiversiteit en seksuele oriëntatie aanvaardt.
De Regenboogamabassadeurs zijn een groep ervaringsdeskundige vrijwilligers die zich inzetten om een holebi- en transgendervriendelijk beleid in de professionele ouderenzorg en mantelzorg te bevorderen. Zij ondersteunen zorgorganisaties, zorgteams, en senioren die opkomen voor een holebi- en transgendervriendelijk beleid in de ouderenzorg om te zorgen voor een veilige woonplek voor hen. Zij organiseren infosessies voor studenten die morgen het kader zullen uitmaken in deze centra.
Dus ik zweeg...
In deze documentaire getuigt een 10-tal oudere holebi’s en transgenders over hun leven, hun verblijf in een ouderencentrum, over hun vrees om voor hun geaardheid uit te komen, de moeilijkheden die ze in hun leven hebben moeten overwinnen. De film duurt ongeveer 20 minuten. Daarna bespreken twee Regenboogambassadeurs de film met het publiek en geven ze tips mee die hulpverleners in de praktijk kunnen gebruiken.
Wat wij onthielden:
Holebi's en transgender personen vragen geen aparte behandeling, net integendeel misschien. Zorginstellingen moeten vooral beseffen dat niet iedereen hetero of cisgender is. Iets om aandacht voor te vragen in alle zorgopleidingen!
In Duitsland blijkt het label van Lgbt-friendly een kwaliteitslabel te zijn dat de wachtlijsten eerder langer dan korter maakt...
We boden ook aan om samen te werken in het kader van studieopdrachten; dit thema leent zich bijvoorbeeld perfect voor bachelorproeiven Gezinswetenschappen of werkveldprojecten van de banaba Psychosociale Gerontologie.
Meer weten?
De Regenboogambassadeurs hebben een klein verslagje op hun Facebook-pagina geplaatst.
Bekijk ook zeker hun website voor mee informatie.